maandag 17 november 2008

Hoofdstuk 13: Ons nieuwe huis

Puerto de la Cruz, 11 april 1972

Lieve allemaal,

Is papa alweer bekomen van zijn reis uit Tenerife? Gezien de tijd die de post er over doet om een brief in Hilversum af te leveren, denk ik van wel. Enfin, of hij het leuk vond of niet, een ervaring was het toch wel. En hij weet nu ook hoe we hier wonen en leven. Ons nieuwe huis bevalt uitstekend, mooie tuin en ligt gunstig wat de manege betreft. Je kunt het makkelijk lopend af.



Nou, jullie hebben het wel gehoord natuurlijk, papa zowel als Martin waren erg enthousiast over de boot. De boot ligt nu in de vrijhaven van Santa Cruz en ongeveer anderhalf uur rijden met de auto, maar dat komt omdat het een slingerweg is die door allerlei dorpjes gaat. Uiteindelijk kom je langs het vliegveld Los Rodeos en gaat de weg over in een snelweg die vrij steil naar beneden gaat. Je hebt dan een schitterend uitzicht over de stad en de haven. John heeft ons ’s morgens opgehaald met zijn Citroen Jeep en zich uitgesloofd door ons te trakteren op hutspot, maar ik denk dat dát het enige is wat hij kan maken. Het was aangenaam vertoeven aan dek, staand met een bord in je hand, in de volle zon aan de stamppot. Het klikte meteen tussen John, Martin, papa en Ronald. Veel gelachen!


Op het moment dat ik dit schrijf heb ik goed nieuws. Zoals je weet waren Fieke en haar vriendin Carol op de dag van papa’s en Martin’s vertrek naar Los Cristianos om een stuk grond te bekijken om daar eventueel een nieuwe stal te bouwen. Wij willen gewoon af van die peperdure pacht bij Frank. Zelf ben ik gister er ook nog naar toe gegaan, samen met Carol’s vriend Bob, om zelf ook te kijken en ik kan niet anders zeggen dat er veel mogelijkheden zijn.
In de eerste plaats ligt het vrij gunstig, circa 7 minuten lopen vanuit Los Cristianos. Als je een rij vlaggen op zou hangen dan is het vanaf de haven van Los Cristianos en ook vanaf de autopista (de grote snelweg) goed te zien, dus mensen van omliggende badplaatsen kunnen het zo vinden.


Er loopt trouwens een splinternieuwe asfaltweg langs deze plek. Overigens zijn er geruchten dat het zuiden van Tenerife een nieuw toeristisch oord gaat worden.
Pal aan de overkant van de stal staat een rancho (Spaanse boerderij) met daarnaast een helicopter-platvorm die gebruikt wordt voor inspectiedoeleinden en noodgevallen op zee.
Hoewel het landschap mij doet denken aan Mexico (althans, dat herinner ik mij van films: veel zand, metershoge cactussen en een brandende zon) zijn de uitrij-mogelijkheden enorm.
De ruimte voor de stal is groot, zo’n 24 meter lang en 7,5 meter breed, terwijl er rondom al enorme stevige muren staan. Het belangrijkste is dan ook het dak die goed geïsoleerd moet worden waarna het afwerken kan beginnen. Aangezien de stal voor een groot deel in de grond zit kan de temperatuur dan in de stal koel blijven. Verder ligt het complex midden in een bananenplantage en dat is voor het zuiden vrij uniek. Een waterleiding ligt enige meters van de stal af, electriciteit is er niet, maar is af te tappen vanuit de rancho aan de overkant. Met een eigen meter zal dit geen problemen opleveren. Eén van de reeds bestaande muren vormt een plateau, hierop komt een bar met terras, voorlopig alleen nog maar voor de ruiters en ‘toevallige’ wandelaars of kijkers. Het bouwmateriaal is geschat op fl. 2.000,- (alleen voor de stal) en de pacht per maand is fl. 450,- per maand, de eerste drie maanden zijn vrij van pacht in verband met de bouw.
We schatten er een maand over te doen, de bar komt later. Sta je bij de stal dan zie je de haven van Los Cristianos liggen, erg gunstig dus als ook de boot daar straks ligt.
Mocht de zaak goed draaien, dan kunnen wij de grond kopen, maar financieel is het toch verstandiger om het voorlopig te blijven pachten.
Morgen (woensdag) gaat Fieke naar Portugal, haar vriendin Carol wil in eerste instantie net zo veel in de onderneming steken als onze inbreng aan paarden en materialen zodat wij op de dezelfde basis gaan werken als jullie met de boot. Verder is het leven in het ‘zuiden’ van Tenerife beduidend goedkoper en de huren van appartementen zijn lager en de keus is groot.

Al met al is de basis beter dan de situatie zoals die nu is, waarbij de pacht voor de Plaza Toros veel te hoog is en ook nooit van ons zal worden.
De zaken hier in Puerto de la Cruz zijn de afgelopen week zeer gunstig geweest en Frank is, op ons aandringen, met zijn pacht gedaald tot fl. 1800,- per maand. En dat vinden wij nog steeds veel te veel. Frank denkt echter ons daarmee gematst te hebben, maar hij weet ook dondersgoed dat hij niet snel anderen vindt om zo’n pacht te betalen.
Vandaar onze plannen!

Morgen ga ik naar een advocaat om te kijken op welke wijze wij van Frank af kunnen komen, hoe dat afloopt horen jullie dan in mijn volgende brief.

Ook namens Fieke groet ik jullie en een kus van de kleine en van de grote

Rimsky

Geen opmerkingen: