Hoofdstuk 20: Het Spaanse eten

Puerto de la Cruz, 22 mei 1972

Lieve allemaal,

Hartelijk dank voor jullie brief. Over de opmerking dat je het jammer vond dat Edward geen felicitatiebrief van ons heeft gekregen, wel, die zal hij inmiddels al lang hebben ontvangen, evenals de brief van Ronald die ik in dezelfde enveloppe heb gestopt. Nee, we hebben het misschien wel druk maar vergeten doen we echt niks, alleen de post hier is niet bepaald bekend om zijn snelheid en mañana betekent hier dan ook mañana oftewel waarom vandaag als het ook morgen kan? Overigens, brieven schrijven is in de regel een klus die we in het weekend opknappen. En zeker in de tijd dat we met de verhuizing van de paarden zaten. Er moest nog het een en ander aan de stal getimmerd en geverfd worden, dus dan ben je ’s avonds blij dat je even zit.
Over de kleine vertel ik zo meteen meer. Inmiddels zullen jullie uit de brief aan Edward wel hebben begrepen hoe het zoal met ons gaat. Alles gaat naar wens, zelfs méér dan dat.

Minder prettig nieuws was het te vernemen dat Frits Knol is overleden. De vriendenkring wordt inderdaad met het ouder worden steeds kleiner. En hoe ouder je wordt, hoe sneller het gaat. Condoleer Ilja maar namens ons als je haar weer ziet.
Hard werken is, denk ik zo, niet ongezond maar zodra spanningen om de hoek komen kijken wordt het linke soep. Groot gelijk dus dat papa het wat makkelijker aan gaat doen. Geld is ook niet zaligmakend en je kunt beter met wat minder geld met beide benen òp de grond staan dan met een hele hoop geld onder de grond. Misschien dat jullie het nog steeds vreemd of onverstandig vinden, maar wij hebben toch gemeend er goed aan te doen om ons onder de warme zon te vestigen. Dan maar desnoods wat minder en gelukkig én gezond zijn.
En dat maak ik op uit een voor mij ongekende eetlust. ’s Morgens een stevig ontbijt, ’s middags Spaanse gerechten en ’s avonds uit eigen keuken. Veelal later nog aangevuld met een hamburger, een gebraden kippepootje of iets dergelijks.
Alleen op zondag gaan we ergens in de stad eten, na een druk weekend kan ik moeilijk verlangen dat Fieke ook nog eens achter de pannen gaat staan. En altijd maar champignon-gerechten is ook niet alles!
Zo hebben wij gister heerlijk gegeten in een Zwitsers restaurant, een zogenaamde Bombay. Zeker iets om ook eens te maken, is erg simpel maar bijzonder lekker. Varkensoester met een romige kerriesaus en zoete vruchtjes, samen met droge, gekookte rijst met heerlijke wortel- of komkommersalade erbij. Probeer het maar, weer eens wat anders dan spruitjes en papa lust dat vast en zeker. Hier in Puerto kost zoiets 110 pesetas (fl. 5,50) en dat dan wel samen met een krabcoctail vooraf en een karafje wijn erbij. Een smakelijke hap voor betrekkelijk weinig geld. Nee, het leven hier is bepaald niet duur!

Ja, en dan de kleine Rims. Een geweldige knul wordt dat, voert hele gesprekken en weet precies wanneer hij Engelse, Duitse of Spaanse woorden moet gebruiken. Hij is erg innemend en de Spanjaarden vinden het prachtig als hij ze begroet met ‘hola’ en ‘adios’. Trouwens, hij begint snel te groeien en als hij’ kwaad is (hij heeft vrij lange tenen) dan dreigt hij altijd met weggaan. Naar oma in Holland!
Gister had een Spaanse jongen vóór het rijden zijn nog een vrij lange sigarettenpeuk weggegooid en Rims raapte het op en liep te paffen als een volwassen bootwerker!
Op dit moment zit Rims met Fieke bij de kapper en wordt zijn haar kort geknipt, ik ben benieuwd. En wat de school betreft, over een goeie week beginnen de vakanties hier (3 maanden), daarna gaat ook hij naar school. Ja, ik kan zo nog veel meer vertellen, maar je moet zelf maar komen kijken!

Met Ronald gaat het ook goed, in het weekend is hij hier niet geweest, ze zouden, geloof ik, doorwerken aan de boot. ’t Is een prima gozer en als ik mij niet vergis wil hij, nog voordat jullie met vakantie gaan, terug naar Holland.

In La Oratava kunnen wij een huis huren, erg groot, lijkt veel op de flat die wij in Utrecht hadden, alleen er is één probleem en dat is de inrichting. Ik wil onder geen voorwaarde een volledig huis inrichten, ik heb zo mijn ervaringen met ons huis in De Meern.
Volledig gestoffeerd en ingericht zou de prijs 2.000 pesetas méér zijn per maand (zo’n fl. 100,-) maar we hebben de meubels gezien en blijven dan toch maar liever in Puerto de la Cruz wonen (10 minuten met de bus naar de paarden). Dit huis is weliswaar wat kleiner, maar wel zo mooi, zeker met de tuin erbij en alles wordt ook nog schoongehouden plus het linnen- en badgoed. Enfin, papa kent het huis en vond het best mooi.

Wel, dat waren weer wat berichten vanaf het zonnige Tenerife, het weer is erg goed de laatste tijd en dat werd, zeker voor hier, wel eens tijd. Niet dat het regent, maar er was wel veel bewolking. Ja, het is hier in het noorden niet voor niets zo groen begin ik zo langzamerhand te begrijpen!

Bij de stallen hebben wij inmiddels een kamer gehuurd van Onno, met een bed er in en een tafel met stoelen zodat we ons kunnen omkleden of zelfs een dutje doen en verder mogen wij gebruik maken van zijn keuken (voor de koffie) en natuurlijk het toilet… want ook dàt gaat gewoon door, nietwaar?

Ook namens Fieke de hartelijke groeten, een kus van onze kleine duimzuiger en een adios van mij.

Rimsky