Hoofdstuk 24: Plattegrondje

La Oratava, 12 juni 1972

Beste Edward,

Waar blijft in vredesnaam mijn werktekening van het plattegrondje? Ik heb het nondeju nodig!
Het toerisme is weer in volle gang en zomertoerisme is jong. En jonge toeristen zijn klanten. En klanten betekent geld. En dáár zijn we uiteindelijk voor hier.
Oké, er komen evengoed wel toeristen naar ‘boven’, zoals we dat hier noemen (La Oratva ligt namelijk 600 meter boven de zeespiegel, althans, bij rustige zee), maar het kunnen er altijd méér zijn. Niet iedere taxi-chauffeur weet ons te vinden, kijk, en dán is zo’n kaartje van groot belang.
Er zijn inmiddels enkele punten, wat de tekst betreft, die verbeterd moeten worden. De hoofdweg heet PASEO DOMINGUES AFONSO, let even goed op of ik dat goed opgegeven heb. De naam van onze stal is LA DEHESA BAJA, dat laatste woord is belangrijk, het is namelijk ons adres.
Bij de rotonde komen drie wegen bijeen, de onderste is CARRETERA EL RAMAL, dat had ik goed aangegeven, de middelste moet met een pijl(tje) naar rechts aangegeven worden met PLAZA, de bovenste met een pijl(tje) naar boven met CENTRO VILLA (naar ik meen had ik VILLE gezet, maar dat is Frans, dus fout).
Voor zover mogelijk bij het weggetje naar onze stal, zowel boven als beneden, het woordje ENTRADA vermelden. Als je al deze gegevens nog eens onder de loep wilt nemen ben je weer een lieverd. En als je ook nog het kaartje tekent en dan opstuurt ben je een nog véél grotere lieverd, een schat!

Zakelijk gaat het nog aardig goed, wel een stil weekje achter de rug (als je het tenminste vergelijkt met andere weken).
Een erg grote klap kregen Fieke en ik te incasseren bij het bericht dat good, old Martin voorlopig niet naar Tenerife zal komen. Je zult het wel gehoord hebben, Martin heeft darmkanker.
Het is de vraag of hij er tijdig bij is geweest, trouwens, ook door een operatie kunnen kwaadaardige cellen uitzaaien. Wij hopen op een wonder, wij rekenen op zijn sterke wil. Maar ook na een geslaagde operatie blijft hij minder valide en zal hij het erg rustig aan moeten doen.
Het is erg schokkend om twee weken voor zijn komst een ‘afscheidsbrief’ van hem te moeten ontvangen. Arme Martin, arme Ina, arme Mark en Paul.
Ik schrijf dit in het algemeen, ik neem namelijk aan dat je deze brief ook aan papa en mama zult laten lezen. Hoewel zij misschien ook al lang hiervan afweten.

Martin heeft er voor gezorgd dat er voorlopig een plaatsvervanger voor hem op de boot komt helpen, zodat deze toch in ieder geval zo snel mogelijk zal varen. Ik zal proberen een oogje in het zeil te houden, hoewel dat op zo’n afstand vrij moeilijk is.

Hoe is de vakantie geweest, ook mee naar Spanje geweest? Enfin, dat hoor ik nog allemaal wel. Bijgaand wat foto’s voor een eerste indruk, kleurenfoto’s komen later nog.

Tot zover deze brief, ik hoop dat het nu duidelijk is waarom ik nogmaals dringend om het plattegrondje vraag, de groeten aan iedereen en adios.

Een kus van Fieke en de kleine, een lik van Paquito en een ‘been’ van Hilda, Pajarito, Juno, Silviana, Vueda, Piropo, Hollandesa en Furiosa.

Rimsky