Hoofdstuk 47: Brief aan Ronald

La Orotava, 8 maart 1973

Beste Ronald,

Tja, na drie brieven jouwerzijds ontvangen te hebben voel ik mij nu langzamerhand wel gedwongen om in mijn schrijfmachine te klimmen om enige woorden tot jou te richten.

Zéér verheugend nieuws was het te vernemen, dat carrière maken ook jou niet vreemd is. Van een Conimex-stoel op een vorkheftruck naar een leren zetel bij de ABN, voorwaar, dat is bepaald geen kattendrek. Met recht kunnen we dan ook spreken van Ronnieboy, de man met miljoenen achter zich, want zoals gebruikelijk in bankinstellingen zit iedereen met de rug naar de safe gekeerd. Dit uiteraard om verleidingen te weerstaan.
Neen, al met al geen gekke carrièresprong, zeker een vette felicitatie waard.

Uiteraard zal het je ook benieuwen hoe het je broer Edward onder de schaduw van de Taurus-vlag vergaat. Welnu, uitstekend! Op dit moment (althans, als je het niet al te letterlijk wilt opvatten, want het is al over negen, ja, inderdaad, ’s avonds) wordt meneer Karten’s bedrijf geheel verbouwd en al over een week of twee hopen we dat de champagnekurken (’t zal wel weer sekt worden) ons om de oren zullen vliegen. Niet omdat Edward een slijterij begint, wel omdat dan zijn fotostudio annex donkere kamer gereed is.
Voorwaar, 't ventje krijgt een eigen bedrijf! Grafica genaamd, een bedrijf met een grootse achtergrondgedachte. Maar daar alleen kan de schoorsteen natuurlijk niet van roken, dus nu de uitvoering nog! Om de voor Edward wat loze tijd op te vangen hebben we een reeks opdrachten aangenomen die een leuk beginnetje vormt en hem sowieso geen windeieren zullen opleveren, ondanks het feit dat de Spaanse eieren hem wel winderig maken. En hij wás er al niet zuinig mee…

Zowel Edward als Nora zijn, naar het zich laat aanzien, gelukkig en wonen op dit ogenblik in het appartement dat jij je nog wel zult herinneren. Precies, waar onze Duitse vriend Norbert woont. Van de famille Norbert woont alleen zijn partner Napoleon, het aapje, nog in het huis en die is nu dus de buurman van Edward en Nora! Norbert, alias Moped himself, is naar Afrika en loopt nu, als gids, te zweten in de Sahara achter toeristen aan, maar voor hetzelfde geld kan het ook net andersom zijn.
Ze wonen erg leuk. Natuurlijk zijn we al op visite geweest, iets wat Edward nog lang zal heugen, want na een vluchtige inspectie in zijn platencollectie werd deze door ons tot praktisch de helft teruggebracht en daarmee onze eigen collectie weer in zijn oorspronkelijke staat gebracht. Maar goed, behalve de kleptomanische neigingen van onze benjamin is het een fijne kerel, kortom, beiden zijn leuk en lekker zelfstandig. Ze redden het wel. Meer nieuws hoor je wel van Edward zelf.

Zoals je intussen wel vernomen zult hebben gaan óók wij verhuizen en krijgen een splinternieuw en lekker royaal huis vlak bij de stal. Dus geen zorgen voor eventuele vakantie plannen, voor zover je die al mocht hebben!

De kleine doerak van ons ziet er prima uit en laat je, vanuit zijn bed, hartelijk groeten. Ziet er bruin uit want het is hier, na die fikse orkaan, bloedheet geworden, maar ook gebleven.

Zo, dan ben ik nu langzamerhand met deze Hollandse brief uit Spanje aan het einde van mijn Latijn gekomen. Eigenlijk is er zoveel gebeurd de afgelopen tijd, dat het te veel zou worden voor één brief. Overigens, niets dan goed nieuws, hoor. De stal is verkocht, maar dat wist je natuurlijk al. Nee, al met al, mocht je ooit weer eens naar Tenerife komen dan zouden we je kennis kunnen laten maken met dingen waar je het bestaan niet eens van weet, grandioos!

Hoewel het in mijn bedoeling ligt om zaterdag weer een brief aan mama en papa te schrijven, vraag ik je toch om onze hartelijke groeten over te brengen.

Groet een ieder en veel en liefs van ons allen,

Je broer Rimsky