woensdag 25 februari 2009

Hoofdstuk 59: Rij-examen

La Oratava, 2 augustus 1973

Lieve allemaal,

Twee dagen geleden heeft Fieke voor de tweede keer praktijk-examen gedaan. Ze had nog wat extra lessen genomen en voelde zich, ook misschien omdat ze nu wist wat haar te wachten stond, zelfverzekerd. Voor alle zekerheid hebben we toch nog maar een kop koffie mét gedronken en of dát de reden is zullen we nooit weten, maar Fieke heeft het gehaald… en ze was uitgelaten van blijdschap. Ik vind het bijzonder knap om, als buitenlander, een rij-examen in Spanje te halen, temeer daar ze ook het theoretische gedeelte zonder fouten heeft gehaald! Chapeau!
Over een week of zo kan ze haar ’permiso de conduccion’ oftewel haar rijbewijs ophalen.
En nu dus op zoek naar een auto. Van Andrès hadden wij gehoord dat de Seat 600 binnenkort uit produktie zal worden genomen en het misschien verstandig zou zijn om ook naar andere auto’s te kijken. En dat hebben wij dan ook gedaan. Erg gecharmeerd was Fieke van de Sunbeam Imp (de Engelse Hillman) en dat vooral door het feit dat je het achterraam omhoog kunt klappen om je boodschappen op te bergen, hoewel er ook een kofferdeksel is. Het is een sportieve auto, je zit laag in lekkere kuipstoeltjes en het rijdt uitstekend.


Hoewel er een paar dagen overheen gegaan zijn, schrijf ik nu maar weer verder.
Fieke heeft, als eerste daad, haar rijbewijs en pas daarna haar auto opgehaald zodat ze meteen mocht rijden en hij staat nu voor de deur te glimmen. Ze is zo trots als een pauw en terecht, het is een heel leuke auto om te zien en prettig om te rijden. Wij hebben direct wat foto’s gemaakt en bijgaand stuur ik ze op.


Voor Fieke begint nu de mogelijkheid om voor ons te gaan werken, hoewel ze natuurlijk al bezig was. Theo heeft haar niet direct de meest leuke klusjes gegeven en zo moet ze dus proberen om rekeningen te incasseren bij de adverteerders in Donde y Que. En warempel, ze heeft nog succes ook want vrijwel iedereen betaalt meteen. En dat is bij Theo anders, ik heb sterk het vermoeden heb dat hij, als er ook maar iemand in zo’n zaak staat, er gewoon voorbij loopt. Met het idee van ’morgen is er weer een dag!’
Merkwaardig is het dat Theo wel graag aquisitie pleegt maar het vreselijk vindt om geld te incasseren en bij Fieke is het net andersom. Toch heeft ze al een paar klanten binnengebracht zoals Pablo met zijn bar La Tranquilidad en Vincente met zijn Cerámica La Calera.



Vincente heeft Fieke leren kennen in de bar van Pablo en toen zij hoorde dat hij een keramiekzaak had heeft ze hem meteen gestrikt om bij ons te adverteren. Inmiddels is het een goede kennis waarmee wij, als hij op Tenerife is, regelmatig optrekken. Hij woont officieel in de omgeving van Malaga met zijn gezin en heeft daar eveneens een keramiekwinkel. Verder speelt of speelde hij ook nog trombone, maar of hij daadwerkelijk in een orkest zit of zat is mij niet geheel duidelijk geworden. Wel doe ik hem, als hij bij ons komt, groot plezier met het draaien van klassieke muziek. Voor mij dus ook meteen een mooie gelegenheid om naar klassieke muziek te luisteren. Vooral de Manfred Symphonie van Tschaikofski met veel koperwerk, ja, dat vind hij prachtig! En terecht!

Met Edward gaat het op het moment vrij goed, hij heeft het reuze naar zijn zin en komt regelmatig bij Fieke op bezoek, vloekend op alles wat maar op een Spanjaard lijkt. Dom en onbetrouwbaar vindt hij ze, maar ik denk persoonlijk dat hij ze gewoon niet begrijpt of verstaat. Zo kan hij enorm tekeer gaan over de garage waar hij zijn auto in onderhoud heeft, elke keer als hij daar vandaan komt rijdt de auto minder goed en als dát weer is hersteld komt er weer een nieuw probleem. Maar ja, als je die garage ook ziet… maar hij is erg goedkoop en dat spreekt Edward wel aan.

Voor de rest gaat alles normaal verder, met de kleine gaat het uitstekend, met Fieke gaat het eveneens uitstekend en met mij gaat het ook al goed. Druk, dat wel, maar wel prettig druk.

Ik wens jullie veel liefs, ook namens Fieke en Rims,

Rimsky

Geen opmerkingen: